Kategoria: Nasze działania

W ramach programu „Łóżka dla Rodziców” Fundacja Ronalda McDonalda, w oparciu o środki z darowizn pochodzących od Opella Polska i jej pracowników, przekazała cztery nowoczesne łóżka dla rodziców do Klinicznego Szpitala Wojewódzkiego nr 2 im. Św. Jadwigi Królowej w Rzeszowie. To kolejny krok w budowaniu nowoczesnego modelu pediatrii, w którym obecność rodzica przy dziecku jest integralną częścią procesu leczenia.

Każdego dnia w całej Polsce tysiące rodziców spędza noce na oddziałach pediatrycznych, czuwając przy łóżkach swoich dzieci. Niektórzy są tam tylko kilka dni, inni  tygodniami lub miesiącami. Zmieniają się miejsca, lekarze, diagnozy i daty wypisów, ale jedno pozostaje niezmienne – potrzeba bycia blisko, która dla dziecka oznacza poczucie bezpieczeństwa, a dla rodzica najgłębszy wyraz troski i miłości.

Współczesna pediatria coraz wyraźniej mówi o tym, że leczenie dziecka to proces obejmujący całą rodzinę. Obecność rodzica przy dziecku wpływa na wyniki terapii, redukuje stres, wspiera odporność psychiczną i pozwala lepiej zrozumieć i opanować emocje małego pacjenta.

Szpital, który rozumie te zależności, staje się częścią nowoczesnego modelu pediatrii, czyli opieki skoncentrowanej na całej rodzinie dziecka-pacjenta. To ogromna zmiana w myśleniu  o roli rodzica, o potrzebie emocjonalnego bezpieczeństwa i o tym, że proces zdrowienia zaczyna się od bliskiej relacji.

Z myślą o rodzinach i potrzebach dzieci Fundacja Ronalda McDonalda od lat prowadzi program „Łóżka dla Rodziców” – inicjatywę, która krok po kroku zmienia codzienność polskich oddziałów pediatrycznych. Dzięki wsparciu darczyńców i partnerów, Fundacja przekazała już 1938 łóżek do 141 szpitali w całym kraju, tworząc systemową zmianę w sposobie myślenia o hospitalizacji dziecka.

Łóżka są symbolem troski o rodzinę, narzędziem do bliskości i elementem budującym nowy standard pediatrii, w której rodzic ma prawo być przy dziecku nie „pomimo” hospitalizacji, lecz „w jej centrum”.

Łóżka dla rodziców są wielofunkcyjne, wygodne i ustawne. Zajmują niewiele miejsca, a ich obecność w sali zmienia wiele w procesie zdrowienia. W ciągu dnia pełnią funkcję fotela, na którym można się przytulić, wspólnie obejrzeć bajkę, porozmawiać. Wieczorem, jednym ruchem, zamieniają się w pełnowymiarowe łóżko, które daje rodzicowi możliwość odpoczynku bez utraty bliskości i kontaktu z dzieckiem.

Pojemnik na pościel, łatwy w czyszczeniu materiał i solidna konstrukcja czynią je praktycznym nawet w niewielkich salach, które często muszą pełnić wiele funkcji naraz – być salonem, sypialnią i bawialnią w jednym.

Łózko daje nie tylko fizyczny komfort. Daje również możliwość oddechu i odpoczynku, która pozwala rodzicowi zachować siły, spokój i emocjonalną równowagę, tak bezcenne w procesie długotrwałej hospitalizacji. Dzięki niemu rodzic może być naprawdę blisko i reagować, rozmawiać, trzymać za rękę, spać obok dziecka. A dziecko, widząc obok siebie mamę czy tatę, zyskuje   poczucie, że mimo choroby nadal ma wsparcie.

W tym roku do programu „Łóżka dla Rodziców” dołączyła Opella Polska oraz pracownicy firmy, przekazując środki, które zostały wykorzystane przez Fundację Ronalda McDonalda na m.in. zakup czterech łóżek dla rodziców do Klinicznego Szpitala Wojewódzkiego nr 2 im. Św. Jadwigi Królowej w Rzeszowie.

Ten gest to część globalnej inicjatywy „Purpose Day” – corocznego dnia wolontariatu, w którym pracownicy Opella na całym świecie łączą siły, by wspierać lokalne społeczności w obszarach zdrowia, dobrostanu czy ochrony środowiska. W ramach tegorocznych działań wolontariackich, pracownicy w Polsce zaangażowali się również w bezpośrednią pomoc Fundacji – przygotowywali posiłki w Domu Ronalda McDonalda dla rodziców oraz wykonywali prace malarskie i porządkowe w szpitalach.

Przekazane środki, za które Fundacja zakupiła łóżka dla rodziców czuwających przy swoich dzieciach w szpitalnych salach, są wyrazem zrozumienia, że współczesna medycyna potrzebuje również przestrzeni na emocje, relacje i przede wszystkim – obecność najbliższych.

Nowoczesny szpital pediatryczny to także przestrzeń, w której dziecko dorasta do zdrowia, a rodzic odnajduje siłę, by towarzyszyć w leczeniu. Domy Ronalda McDonalda, Pokoje Rodzinne i łóżka Fundacji Ronalda McDonalda tworzą nową jakość w medycynie pediatrycznej, łącząc troskę o pacjenta z troską o rodzinę.

Każde przekazane łóżko to krok w stronę systemu opieki, w którym rodzic nie jest gościem, lecz partnerem zespołu terapeutycznego. To mierzalna zmiana, która kształtuje kulturę nowoczesnej, empatycznej pediatrii – bliskiej, zintegrowanej, opartej na relacji i współodczuwaniu.

Administratorem Państwa danych osobowych jest Fundacja Ronalda McDonalda, będąca niezarobkową organizacją pożytku publicznego z siedzibą w Warszawie, ul. Żwirki i Wigury 63A, 02-091 Warszawa. Państwa dane będą przetwarzane w celu realizacji zamówienia na kartki świątecznej zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. a RODO. Poniżej klauzula informacyjna.

Trzeci rok z rzędu aukcja odbyła się w galerii Art Box Experience w warszawskiej Fabryce Norblina. O tym miejscu mówi się, że potrafi zamienić światło w emocje, a obraz w przeżycie.

Wieczór poprowadzili: Anna Dereszowska, aktorka i ambasadorka Fundacji, Katarzyna Rodziewicz, prezeska Fundacji Ronalda McDonalda oraz Marcin Wójcik, artysta kabaretowy i aktor dubbingowy. Tegoroczna aukcja miała opiekę kuratora i to on stał za wyborem dzieł. Był nim Michał Borowik – kolekcjoner, twórca Borowik Collection, uznanej za jedną z 50 najważniejszych kolekcji sztuki współczesnej świata, członek zarządu Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Sztuki Nowoczesnej, które także odegrało ważną rolę.

Na tegorocznej aukcji spotkali się przedstawiciele świata sztuki, biznesu, mediów i organizacji społecznych. Fundacja dziękowała wszystkim partnerom, którzy współtworzyli ART &Charity 2025, wspierając wydarzenie swoją wiedzą, doświadczeniem i zaangażowaniem: Art Box Experience, dom produkcyjny Dobro, Perfectto Events, Dreamage Motion Visual Studio, McDonald’s Polska, Coca-Cola, HenkellFreixenet Polska, Hotel Narvil Conference & Spa, EPS Druk, Dział Fotomedyczny Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, Artinfo.pl, Audiorepublica. O oprawę wystawianych prac od lat dbają dla Fundacji mistrzowie tej sztuki: Mabellini Delio.

W przestrzeni Art Box Experience zaprezentowano 12 pracpolskich artystów. Osobista obecność Justyny Boruckiej, autorki obrazu “Nowa Ziemia”, Piotra Popiackiego, autora rzeźby “Persona”, osobista dedykacja Wilhelma Sasnala na chuście “Pokój”, opowiadane ze sceny historie Anny Dereszowskiej, która od listu intencyjnego towarzyszy Domowi na każdym etapie oraz doświadczenia Marcina Wójcika jako rodzica w szpitalu, złożyły się na niesamowicie intensywne reakcje uczestników.

Goście, prowadzeni przez sale galerii głosem Ewy Hanusz-Gintowt, mamy i wolontariuszki Fundacji z ogromną uwagą oglądali prace i słuchali opowieści o rodzinach z Domów. Przestrzenie “Diagnoza”, “Opieka”, “Dom” i “Rodzina” pokazywały drogę, którą przechodzą rodzice i bliscy małych pacjentów. To nie była inscenizacja. Marta Harazińska, reżyserka i producentka wydarzenia, pokazała w wielkim formacie kadry z już istniejących polskich Domów.

Sztuka Justyny Boruckiej, Pawła Grabowskiego, Sebastina Kaloty, Marty Kochanek, Małgorzaty Komorowskiej, Anny Korusiewicz, Mariana Waldemara Kuczmy, Małgorzaty Kulczyk, Piotra Popiackiego, Wilhelma Sasnala, Jana Wodyńskiego i Jacka Yerki towarzyszyła emocjom, które dzieją się w prawdziwymżyciu prawdziwych ludzi.

Budowa trzeciego Domu na terenie Instytutu „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie dobiega końca. Podczas tegorocznej aukcji ART &Charity 2025 zebrano 641 000 zł, które w całości zostaną przeznaczone na finał budowy

Według Raportu Rynek Sztuki w Polsce 2025 Artinfo.pl: “Wysoka i stale rosnąca sprzedaż na aukcjach charytatywnych – i to w sytuacji spadających obrotów całego rynku – to jedno z najważniejszych zjawisk ostatnich lat.”

W projekty służące bardzo ważnym społecznym celom angażują się zarówno twórcy jak i kolekcjonerzy. Zdaniem Fundacji, zawsze stoją za tym bardzo ważne motywacje i relacje. W gronie wspierających Fundację są m.in. Jacek i Ewa Chrostowscy, Jacek Hazuka, Ewelina Wasiluk, Magdalena Lenartowicz, Ryszard Kajzer, Adam Ciepłowski, Wojciech Pondel, Paweł Kałużyński, Piotr Kamieniarz, Nikodem Szpunar, Marta Sokół, Dominik Woźniak, Kinga Chromy, Emilia Pitucha, Jurij Verbovskyi, Petro Brunetti, Katarzyna Bałaga. Fundacja z dumą wystawia na aukcjach także prace Henryka Opałki i zawsze może liczyć na wiedzę i pomoc Domu Aukcyjnego Agra-Art.

Nowy Dom otoczony jest drzewami, tuż na przeciwko Kliniki Pediatrii, Żywienia i Chorób Metabolicznych. Jest to wykończony drewnianą, impregnowaną ogniem elewacją, parterowy budynek z 20 rodzinnymi pokojami, komfortową, w pełni wyposażoną wspólną kuchnią z ogrodem, jadalnią, biblioteką, pralnią i bawialnią. To pierwszy na świecie Dom Ronalda McDonalda zbudowany w technologii CLT (Cross Laminated Timber) – nowoczesnej, ekologicznej i przyjaznej człowiekowi.

Pierwsze, co poczują rodziny, wchodząc do środka, to spokój. A drugie, to zapach drewna. Te wrażenia będą bardzo intensywne. Widok zieleni z każdego okna, światło, niebo widoczne o każdej porze dnia i nocy w dwóch partiach, będą dawać wszystko, co daje natura.

Pomoc, jaką gwarantują Domy Ronalda McDonalda, jest wysoko ceniona przez ekspertów z różnych dziedzin medycyny. Specjaliści podkreślają, że obecność rodziny w procesie leczenia dziecka to fizyczne i emocjonalne wsparcie pacjenta, krytycznie ważne dla dzieci neonatologicznych, oczekujących na przeszczepy czy leczonych onkologicznie. To zawsze lepsza opieka oraz poczucie bezpieczeństwa, które wpływa na czas i wyniki terapii. I to nie koniec. Bliskość rodziców i zdrowego rodzeństwa obniża poziom stresu, wspiera odporność psychiczną, sprzyja rekonwalescencji u wszystkich doświadczających choroby i jest profilaktyką traumy.

Domy w Krakowie, Warszawie i ten, który powstaje przy IPCZD, stanowią integralny element nowoczesnej infrastruktury pediatrycznej w Polsce. Ich wspólnym mianownikiem jest troska o całą rodzinę chorego dziecka. Domy pomagają bezpłatnie i tak długo, jak tego wymaga leczenie.

Budowa Domów i ich codzienna pomoc są finansowane z prywatnych darowizn oraz zbiórek publicznych. 1,5%, wpłaty BLIK, donacje w restauracjach McDonald’s, to stąd pochodzą fundusze, które Fundacja od lat zamienia w dni i noce dla rodzin mieszkających w Domach. Medycyna potrzebuje pomocy i tu każda pomoc jest ważna!

Aukcja dzieł sztuki ART & Charity 2025, organizowana przez Fundację Ronalda McDonalda, odbędzie się 20 października w Art Box Experience w Fabryce Norblina – miejscu, w którym sztuka spotyka emocje, a emocje zamieniają się w działanie. To będzie niezwykły wieczór w towarzystwie przyjaciół, partnerów Fundacji i artystów, których łączy wspólna misja: „Aby rodzina mogła być razem.”

W tym roku aukcja poświęcona jest budowie trzeciego Domu Ronalda McDonalda w Polsce, który powstaje przy Instytucie „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie. Każde podarowane dzieło, każdy gest i każda licytacja to wyraz troski o tych, którzy w czasie choroby dziecka potrzebują przede wszystkim bliskości i obecności rodziny.

Scenografię i oprawę tegorocznego wydarzenia współtworzą z Fundacją niezawodni partnerzy – Perfectto i Dreamage – którzy od lat nadają tej aukcji wizualny blask i emocjonalną głębię, tworząc przestrzeń, w której sztuka naprawdę porusza. 12 wyjątkowych dzieł wybranych przez kuratora Michała Borowika oraz jedno niezwykłe doświadczenie – udział w medycznej symulacji podarowane przez IPCZD – już czeka na licytujących.

To wieczór, który połączy artystów, darczyńców i przyjaciół Fundacji w jednym wspólnym rytmie – rytmie serca.

Wśród artystów, którzy przekazali swoje prace, znalazła się Justyna Borucka – malarka od lat związana z Cykladami. Jej obraz „Nowa Ziemia”, wykonany z pudru marmurowego, pumeksu i ziemi, to dzieło pulsujące cichą siłą greckiej natury i pamięcią planety.

Pani obraz powstał z unikalnych, naturalnych materiałów: pudru marmurowego, pumeksu, ziemi. Co sprawiło, że właśnie one stały się fundamentem dzieła?

Wybór tych konkretnych naturalnych materiałów jest dla mnie czymś bardzo osobistym. To materia niosąca w sobie pamięć natury i głębokiego czasu, zapis procesów geologicznych, które ukształtowały krajobraz Cyklad. Pracując z nimi, mam poczucie autentycznego kontaktu z miejscem i jego historią – z pierwotną energią ziemi.

Moja twórczość jest również formą sprzeciwu wobec trendów postmodernizmu i współczesnego oderwania od wartości dobra i prawdy. W świecie, w którym coraz częściej zaciera się granica między autentycznym a wykreowanym, między faktem a interpretacją, pragnę powrócić do materii – do tego, co niepodważalne.

Naturalne materiały są dla mnie symbolem prawdy, trwałości i sensu. Moja sztuka wyrasta z natury, ale także z potrzeby przywracania równowagi – zarówno tej wewnętrznej, ludzkiej, jak i równowagi człowieka z otaczającym go światem i jego pierwotnym rytmem.

W swoich projektach łączy Pani sztukę, naukę i naturę. Jak ważny jest dla Pani dialog między tymi trzema wymiarami?

Mój autorski język artystyczny, będący dorobkiem wielu lat pracy, łączy w sobie naturę, naukę i intuicję. W swojej praktyce poszukuję równowagi między uczuciem a poznaniem – między tym, co zmysłowe i intuicyjne, a tym, co oparte na wiedzy i obserwacji.

Dialog między sztuką, nauką i naturą jest dla mnie nie tylko źródłem inspiracji, lecz także sposobem rozumienia świata. Każda z tych dziedzin mówi własnym językiem, ale dopiero ich spotkanie pozwala zbliżyć się do prawdy i spokoju.

Dziś czuję, że moja sztuka przekroczyła granice osobistej narracji. Stała się głosem wrażliwości ekologicznej, adwokatem natury głosem Cyklad, a także współczesnego, zabieganego i rozproszonego człowieka, któremu kontakt z pierwotnymi siłami natury daje chwilę skupienia, refleksji i wytchnienia.

Pani prace były prezentowane na całym świecie – od Japonii po Londyn. Czy odbiór różni się w zależności od miejsca i kultury?

Nie zawsze miałam okazję obserwować bezpośredni odbiór moich prac, ale docierające do mnie reakcje pokazywały, że niezależnie od miejsca ludzie potrafili odczytać ich przekaz. Myślę, że kontakt z naturą i prawdą materii ma w sobie uniwersalny język, który przekracza granice kulturowe. Sztuka oparta na szczerych intencjach i autentycznym doświadczeniu natury zawsze znajdzie wspólny rytm z wrażliwym, świadomym odbiorcą.

Czy w Pani dziełach kryje się także pewien apel, refleksja nad kruchością i siłą naszej planety?

Na pewno w moich pracach kryje się refleksja nad kruchością Cyklad. Tego niezwykłego miejsca, w którym natura, wewnętrzny ogień ziemi, morze i wiatr wciąż współtworzą niepowtarzalny krajobraz. Jednak w szerszym sensie jest to także refleksja nad kruchością i siłą ludzkiego istnienia.

Wierzę, że kontakt z wnętrzem ziemi zasila nasze własne wnętrze – przynosi spokój, poszerza świadomość i uczy nas o możliwościach przemiany. W rytmie ponadczasowych procesów natury odkrywamy lekcje o nieskończonych możliwościach transformacji, które pozwalają nam się rozwijać i pełniej wyrażać siebie.

Jakie miejsce zajmuje „Nowa Ziemia” w Pani historii twórczej, czy traktuje go Pani jako część większej opowieści, czy raczej jako osobny rozdział?

Mój dorobek twórczy jest wynikiem wieloletnich, metodologicznych serii, z których każda składa się na większą całość. Ten obraz należy do serii New Earth (Nowa Ziemia), która rozpoczęła się w 2018 roku serią Earth (Ziemia) – w tym samym czasie, gdy przyszedł na świat mój syn. Seria przekształciła się w Nową Ziemię wraz z wybuchem pandemii.

W tym intensywnym dla nas wszystkich czasie zastanawiałam się, jaka może być moja twórcza odpowiedź na globalny kryzys i chaos. Nowa Ziemia powstała jako symbol transformacji, wsparcia i poszukiwania równowagi w niepewnych czasach.

Jak długo powstawała ta praca? Czy proces jej tworzenia różnił się od innych dzieł?

Jak już wspomniałam moje prace dosłownie wyrastają z ziemi, a proces twórczy zaczyna się od bezpośredniego kontaktu z naturą. Nie chodzi tu jedynie o inspirację – to także praktyczna konieczność, ponieważ większość materiałów wyszukuję i zbieram samodzielnie z natury. W tym procesie muszę być w pełni obecna i uważna na to, co mnie otacza.

W pracowni też potrzebuję dużej dawki wewnętrznego spokoju i dobrej energii, która później emanuje z pracy. Nie mogłabym przekazywać idei harmonii i spokoju, gdybym sama nie była w stanie wewnętrznej równowagi. Ta konkretna praca powstawała około trzech miesięcy. Jak każda tworzona specjalnie na aukcję, została przygotowana z wyjątkową intencją.

Tworzona z myślą o małych pacjentach i ich rodzicach, praca ta podobnie jak nasza Matka Ziemia, odzwierciedla wytrwałość, siłę i wiarę w moc przemiany – nawet w obliczu najtrudniejszych doświadczeń.

Jak długo współpracuje Pani z Fundacją Ronalda McDonalda, jak zaczęła się ta współpraca i jakie znaczenie ma ona dla Pani?

Współpracę z Fundacją Ronalda Macdonalda rozpoczęłam w 2021 roku kiedy to skontaktowała się ze mną Pani Katarzyna Kędracka z propozycją wsparcia działań Fundacji. O mojej działalności artystycznej Pani Katarzyna dowiedziała się dzięki wywiadowi jaki ukazał ze mną w magazynie “Zwierciadło.” 

Czuję się niezmiernie wyróżniona, że już po raz trzeci będę mogła wziąć udział w tym szczytnym i szlachetnym wydarzeniu. Tegoroczna edycja aukcji ma dla mnie szczególne znaczenie, ponieważ jako dziecko sama byłam pacjentką w “Centrum Zdrowia Dziecka” i dobrze pamiętam tamten czas oraz rozłąkę z rodzicami. Dlatego dziś, po wielu latach, możliwość wsparcia innych dzieci i ich rodzin ma dla mnie głęboko osobisty wymiar.

To dla mnie ważne doświadczenie, że moja twórczość może realnie pomagać – przynosić wymierne wsparcie rodzinom i dzieciom w potrzebie. Dochody z aukcji są dla mnie nie tylko powodem do dumy jako artystki, lecz przede wszystkim dowodem na to, że sztuka może rzeczywiście działać na rzecz dobra społecznego. Wierzę, że twórczość ma prawdziwy sens wtedy, gdy niesie ze sobą coś więcej niż estetyczne przeżycie – kiedy staje się narzędziem wsparcia, solidarności i zmiany na lepsze. 

Kurator aukcji Michał Borowik nazwał dzieło Justyny Boruckiej „geologicznym świadectwem pamięci planety, w której materia przemawia głosem czasu głębszego niż historia.”
W tym jednym zdaniu zawiera się istota całego wieczoru ART & Charity 2025 – spotkania ludzi, dla których sztuka nie kończy się na płótnie, lecz staje się mostem między człowiekiem a człowiekiem, gestem, który buduje dom.

Z greckiej wyspy Paros, skąpanej w słońcu i morskiej soli, obraz „Nowa Ziemia” wyruszył w podróż do oddalonej o 2 tysiące kilometrów Warszawy, by stać się częścią ART & Charity 2025.

Świadomość potrzeb dziecka-pacjenta i jego najbliższych, doświadczenia rodzin na całym świecie, uruchamiają powstawanie kolejnych Domów Ronalda McDonalda przy największych szpitalach pediatrycznych. Jest ich już blisko 400. Pierwszy w Polsce otwarto w Krakowie – 14 października 2015 roku, dla Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Prokocimiu. Od tamtej chwili pomaga nieprzerwanie, dając rodzinom wsparcie i przestrzeń, gdy ich życie skupia się na chorobie dziecka.

Dom Ronalda McDonalda w Krakowie funkcjonuje inaczej niż jakiekolwiek miejsce zakwaterowania. Nie ma tu recepcji, anonimowości, przypadkowości. Każdy pokój przeznaczony jest dla jednej rodziny i pozostaje jej pokojem tak długo, jak wymaga tego leczenie dziecka – tydzień, miesiąc, rok. Najdłuższy pobyt w krakowskim Domu trwał 382 dni. Rodziny dzięki staraniom Fundacji mieszkają tu bezpłatnie.

Do dyspozycji rodzin pozostaje 20 pokoi z łazienkami, wspólna kuchnia i jadalnia, biblioteka, ogród, pokój zabaw i pralnia. Dom jest wygodny, pełen światła i zieleni, ale istotą Domu nie jest sama infrastruktura, lecz model działania i sposób, w jaki Fundacja odpowiada na potrzeby rodzin.

Możliwość przygotowania posiłku, zadbania o podstawowe sprawy dnia codziennego czy spędzenia czasu razem z całą rodziną, ze zdrowymi dziećmi, w domowym otoczeniu, dobry sen, pozwalają rodzicom odzyskać równowagę i siły niezbędne do wspierania dziecka w procesie leczenia. Dla małych pacjentów oznacza to poczucie obecności bliskich i bezpieczeństwo, które – jak podkreślają lekarze i psychologowie – ma ogromny, bezpośredni wpływ na przebieg terapii.

Fundacja buduje partnerstwa ze szpitalami, by rozwiązać konkretne, udokumentowane problemy. W najbliższej odległości od szpitala USD, którą rodzice mogliby pokonywać pieszo, 1 km, jak wynika z badań JLL z lipca 2024 roku dostępność mieszkań na wynajem krótkoterminowy i hoteli w żaden sposób nie odpowiada potrzebom. 3 – tyle było miejsc, które potencjalnie mogli wynająć rodzice.

Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie to jeden z kluczowych ośrodków pediatrycznych w Polsce. Trafiają tu pacjenci z całego kraju, często w najtrudniejszych momentach swojego życia. Szpital prowadzi ponad 20 specjalistycznych oddziałów – od onkologii i hematologii, przez kardiochirurgię i intensywną terapię, po chirurgię i neurochirurgię dziecięcą. Leczenie na tych oddziałach wymaga często długiego lub bardzo długiego pobytu w szpitalu.

To właśnie rodziny dzieci z tych oddziałów najczęściej stają się mieszkańcami Domu Ronalda McDonalda. Gdyby go zabrakło, musiałyby mierzyć się z kosztownymi noclegami w mieście, wyczerpującymi dojazdami albo koniecznością dzielenia czasu między chore dziecko w szpitalu a resztę rodziny w domu, który jest oddalony o setki kilometrów. Dom Ronalda McDonalda eliminuje wszystkie te bariery, umożliwiając rodzicom i dzieciom pozostanie blisko siebie przez cały okres leczenia. Bezpieczeństwo finansowe, bo Dom pomaga bezpłatnie, fizyczna bliskość, bo jest położony 50 m od wejścia do szpitala, warunki, ludzie dzielący to samo doświadczenie, dają siłę niezbędną i małym i dorosłym.

W ciągu 10 lat działalności krakowski Dom przyjął 926 rodzin i zapewnił im łącznie ponad 55 tysięcy noclegów. Każdy dzień to otwarte drzwi i wsparcie zespołu oraz wolontariuszy, którzy pomagają w codziennych sprawach i swoją obecnością przypominają, że nikt nie jest tu sam.

Za tymi liczbami stoją konkretne historie: mama, która po długich godzinach na oddziale mogła wrócić do Domu i przygotować córce posiłek, jedyny akceptowany po trudnej chemioterapii.

Tata, który mógł pracować zdalnie, a jednocześnie codziennie towarzyszyć synowi przed operacją serca. Rodzeństwo, które dzięki temu miejscu nie zostało rozdzielone, mimo wielomiesięcznej hospitalizacji brata. To właśnie te doświadczenia pokazują, czym Dom jest naprawdę – przestrzenią, w której zachowana zostaje bliskość, zredukowany stres, podtrzymana ciągłość życia rodzinnego, mimo że wszystko inne koncentruje się wokół choroby.

Dom Ronalda McDonalda w Krakowie powstał i działa dzięki ludziom związanym z Fundacją Ronalda McDonalda – niezależną, niezarobkową organizacją pożytku publicznego. Fundacja pomaga zawsze bezpłatnie, nie z środków państwa, ale z pieniędzy powierzanych jej przez ludzi, którzy widzą potrzebę działań na rzecz zmian w publicznej medycynie pediatrycznej.

Zaufanie łączy się z solidarnością. Zaangażowanie darczyńców indywidualnych zamienia się w 1,5% podatku i darowizny, wolontariaty, partnerstwa na lata, firmowe granty i odpisy. Wszyscy podpisują się pod stwierdzeniem, że bliskość rodziny w czasie choroby nie jest przywilejem, lecz koniecznością. Osoby, które chcą zmian w publicznej medycynie, bo na przykład były w szpitalu, widzą skarbonki Fundacji w każdej restauracji McDonald’s i ekrany do donacji z wielkim DZIĘKUJEMY. Społeczność McDonald’s, rodziny licencjobiorców, zespoły restauracji i każdy gość, który pomaga, codziennie budują skalę pomocy Fundacji.

Dzięki wszystkim tym ludziom i i ich zrozumieniu misji “Aby rodzina mogła być razem”, Dom jest każdego dnia otwarty i gotowy przyjąć kolejne rodziny. Dom to wspólne dzieło. Program w bardzo widoczny sposób zmienia historie hospitalizacji dzieci i ich rodzinne doświadczenia.

15 października 2025 roku w Domu Ronalda McDonalda przy ul. Macieja Jakubowskiego 9 w Krakowie odbyło się spotkanie z okazji dziesięciolecia jego działalności. Zespół Domu spędził ten dzień z rodzinami, które tu mieszkają, z wolontariuszami, darczyńcami oraz wszystkimi, którzy przez lata współtworzą to miejsce. Jubileusz miał charakter podsumowania dekady pracy – pokazując, że Dom stał się trwałym elementem systemu wsparcia rodzin dzieci leczonych w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie.

Podczas uroczystości Katarzyna Rodziewicz, Prezes Zarządu oraz Dyrektor Wykonawcza Fundacji, otrzymała medal Honoris Gratia, przyznawany przez władze miasta za szczególne zasługi dla Krakowa. Patronat Prezydenta Miasta Krakowa nadał 10-leciu Domu wyjątkowy wymiar i był wyrazem uznania dla pracy, jaką Fundacja i Dom wykonują na rzecz rodzin hospitalizowanych dzieci.

Otwierając Dom w Krakowie, Fundacja wiedziała, że oto rozpoczyna się nowy etap w historii. Na świecie Domy Ronalda McDonalda funkcjonują przy 90% największych ośrodków pediatrycznych i co roku zapewniają blisko 2 miliony noclegów. W Europie z pomocy Domów korzysta rocznie około 200 000 rodzin. W każdym z Domów mieszkały lub mieszkają polskie rodziny, podróżujące po zdrowie dzieci do specjalistycznych ośrodków.

Model opieki skoncentrowanej na całej rodzinie (Family-Centered Care) uznawany jest od lat za niezbędny element współczesnej medycyny pediatrycznej. Komitet Rozwoju Człowieka Polskiej Akademii Nauk wydał w 2024 roku rekomendację dla nauczania i stosowania zasad FCC w medycynie pediatrycznej.

W Polsce pomaga dziś nie tylko krakowski Dom, ale także zbudowany w 2021 roku Dom Ronalda McDonalda w Warszawie przy Dziecięcym Szpitalu Klinicznym UCK WUM, gdzie Fundacja zadbała o wszystkie elementy FCC, od łóżek dla rodziców przy każdym łóżku dziecka, przez Pokoje Rodzinne po 25 pokojowy Dom. Budowa trzeciego Domu przy Instytucie „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie z ogromnym zaangażowaniem wielu firm i osób dobiega końca. Fundacja rozwija w ten sposób pierwszą i bardzo ważną relację partnerską. IPCZD jest tym ważnym szpitalem, gdzie w 2009 roku otwarto pierwszy polski Pokój Rodzinny Ronalda McDonalda. Dom w lesie, parterowy, z 20 pokojami, piękną rodzinną kuchnią, jadalnią, pralnią, jest pierwszym Domem na świecie w technologii CLT (Cross Laminated Timber). Pierwsze co rodziny usłyszą wchodząc do Domu będzie cisza i zapach drzew.

Pomoc, jaką oferują Domy, jest bardzo wysoko ceniona przez ekspertów z różnych dziedzin medycyny. Podkreślają oni, że obecność rodziny w procesie leczenia dziecka, fizyczna bliskość zdrowego rodzeństwa, to emocjonalne wsparcie, czynnik wpływający na przebieg całego leczenia, profilaktyka traumy. Domy Ronalda McDonalda – w Krakowie, w Warszawie i ten, który powstaje przy IPCZD – są dziś krytycznie ważną częścią nowoczesnej infrastruktury pediatrycznej w Polsce.